ΕΝΥΔΡΕΙΟ: ΓΕΜΙΣΜΑ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ

Το νερό που αποτελεί τη βάση για ολόκληρη τη ζωή στη γη, αποτελεί και το βασικό στοιχείο του ενυδρείου.

   Για ένα νέο ενυδρείο ή για κάθε ενυδρείο μετά τον περιοδικό καθαρισμό του, το στρώσιμο του βυθού και η τοποθέτηση του εξοπλισμού ακολουθεί το γέμισμα με νερό.

   Καλό είναι πριν το γέμισμα του ενυδρείου με νερό, να τοποθετηθεί ένα βαθύ πιάτο ή κάτι αντίστοιχο στον πάτο του ενυδρείου, έτσι ώστε αδειάζοντας το νερό να μην ανακατευτεί ο βυθός. Το νερό (βρύσης) θα πρέπει να έχει θερμοκρασία μεταξύ 24-26 ^ο C. Συνήθως ακολουθείται η τακτική του να γεμίσει το μισό ενυδρείο, να τοποθετηθούν τα φυτά και τα διακοσμητικά και εντέλει το υπόλοιπο νερό. Μετά από 1-2 ημέρες από το πρώτο γέμισμα με νερό, ενδέχεται να παρατηρηθεί ελαφρά θόλωση του νερού, λόγω της απότομης αύξησης των βακτηριδίων ή των αιωρούμενων σωματιδίων. Η θολούρα αυτή συνήθως εξαφανίζεται από μόνη της μετά από 5-6 ημέρες.

   Δεν αρκεί να γεμίσει το ενυδρείο με νερό, για να μπορέσουν να τοποθετηθούν και τα ψάρια. Κι αυτό, γιατί το νερό της βρύσης δεν είναι κατάλληλο για ενυδρείο – αν δεν υποστεί επεξεργασία-. Για παράδειγμα, το χλώριο που συνήθως προστίθεται στα υδροδοτικά δίκτυα των πόλεων, μπορεί να σκοτώσει εκτός από τα βακτηρίδια και τους μικροοργανισμούς του νερού, τα ψάρια και τα ζωντανά φυτά του ενυδρείου.

   Για να είναι το νερό του ενυδρείου αβλαβές για τα φιλοξενούμενα ψάρια θα πρέπει να ελέγχεται για διάφορες παραμέτρους. Κατ’ αρχήν η θερμοκρασία του νερού θα πρέπει να παρακολουθείται και να παραμένει σταθερή ανάλογα με τις ανάγκες των ψαριών, κάτι που επιτυγχάνεται με το θερμόμετρο και τον θερμοστάτη. Δύο άλλες πολύ σημαντικές παράμετροι του νερού που μπορούν να επηρεάσουν άμεσα τα ψάρια είναι το pH και η σκληρότητα.

pH : Οι απότομες διακυμάνσεις στην τιμή του pH μπορούν να προκαλέσουν ισχυρό shock στα ψάρια, ακόμα και τον θάνατο. Τα περισσότερα τροπικά ψάρια ζουν άνετα σε pH μεταξύ 6,5 και 7,5. Υπάρχουν βέβαια και ορισμένα είδη που θέλουν πιο αλκαλικό και άλλα πιο όξινο περιβάλλον στην περίοδο της αναπαραγωγής τους. Ο προμηθευτής σας θα σας ενημερώσει για τις συνθήκες pH που πρέπει να διαμορφώσετε στο ενυδρείο σας, ανάλογα με τα είδη ψαριών που θα επιλέξετε. Στο εμπόριο υπάρχει ποικιλία χημικών σκευασμάτων που χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο, τη σταθεροποίηση ή την μεταβολή του pH.

Σκληρότητα :  Αφορά τα διαλυμένα άλατα (κυρίως ασβεστίου και μαγνησίου) στο νερό. Το νερό του ενυδρείου, για να μην είναι ούτε πολύ «σκληρό», ούτε «μαλακό», θα πρέπει να έχει σκληρότητα μεταξύ 50 και 200 ppm. Κύριοι παράγοντες για την αύξηση της σκληρότητας είναι η εξάτμιση του νερού, η παρουσία ασβεστολιθικών πετρωμάτων (π.χ. κοχύλια της θάλασσας κλπ.).

   Υπάρχει μεγάλη γκάμα χημικών προϊόντων στην αγορά, που εξουδετερώνουν τα βαριά μέταλλα στο νερό (όπως χαλκός, σίδηρος, ψευδάργυρος, μόλυβδος κλπ.), που προσθέτουν ηλεκτρολύτες για την ελάττωση του stress των ψαριών, που εμποδίζουν την ανάπτυξη ανεπιθύμητων βακτηριδίων, μυκήτων και άλγης ή που προσθέτουν πρωτεΐνες και άλλες ουσίες που βοηθούν τα ψάρια στο να αναπτύξουν τους μηχανισμούς επιβίωσής τους στο νερό.