ΤΙ ΚΑΜΝΟΥΜΕ ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙ ΤΟ ΚΑΤΟΙΚΙΔΙΟ ΜΑΣ

Είναι εντελώς φυσικό να νιώθετε στενοχωρημένοι και συναισθηματικά φορτισμένοι όταν πεθάνει το κατοικίδιο σας. Το κατοικίδιο σας ίσως να έχει γίνει ένα μέρος της ζωής σας για μερικά ή ακόμα και πολλά χρόνια. Το έχετε φροντίσει, αγαπήσει και χαρήκατε τη συντροφιά του. 

Δώστε χρόνο στον εαυτό σας ώστε να ξεπεράσετε την απώλεια. Κανείς δεν μπορεί να πει ακριβώς πόσο καιρό θα πάρει, επειδή ο κάθε ένας είναι διαφορετικός. Μπορεί να νιώσετε καλύτερα μετά από λίγες εβδομάδες, αλλά μερικοί άνθρωποι στενοχωριούνται όταν θυμούνται το θάνατο του κατοικίδιου τους, ακόμη κι αν περάσουν πολλά χρόνια.

Πολλοί άνθρωποι βρίσκουν το δικό τους τρόπο να αντιμετωπίσουν την απώλεια ενός κατοικίδιου, αλλά ελπίζουμε ότι μερικές από τις συμβουλές που δίνονται σ’ αυτό το άρθρο θα σας βοηθήσουν να κάνετε τις δύσκολες στιγμές λίγο πιο εύκολες.

Μοιρασθείτε τα συναισθήματα σας

Βοηθά πραγματικά να μιλάτε για το θάνατο του κατοικίδιου σας, ειδικά με φίλους και συγγενείς που είχαν παρόμοια εμπειρία. 

Μπορεί να εκπλαγείτε το πόσοι άλλοι άνθρωποι έχουν περάσει στενοχώρια για το θάνατο ενός κατοικίδιου, και πόσο κοινά  είναι τα συναισθήματα σας. 

Μερικοί άνθρωποι, επίσης, βρίσκουν ότι τους βοηθά να γράφουν σε χαρτί τις σκέψεις τους και τα συναισθήματα τους. 

Τελετή για ενθύμιο

Μπορεί να θέλετε να κάνετε μια ξεχωριστή τελετή για ενθύμιο προς τιμή του κατοικίδιου σας, θάβοντας μαζί του ίσως ένα σουβενίρ ή φυτεύοντας ένα δέντρο ή θάμνο σε ένα αγαπημένο μέρος του κήπου σας. Μερικοί άνθρωποι νιώθουν ότι αυτός είναι ένας καλός τρόπος για να δείξουν στο κατοικίδιο τους το σεβασμό που του αξίζει. Είναι, επίσης,  μια καλή ευκαιρία για να εκφράσετε τα συναισθήματα σας.

Φυλάξετε τις αναμνήσεις σας

Είναι φυσικό να σκέφτεστε πόσο πολύ θα σας λείψει το κατοικίδιο σας. Προσπαθήστε όμως να θυμάστε πιο πολύ  τις καλές στιγμές, που ζήσατε μαζί. Σκεφτείτε τις αστείες συνήθειες του κατοικίδιου σας και τι αγαπούσατε περισσότερο σ’ αυτό. 

Είναι, επίσης ,αρκετά φυσικό να νιώθετε θυμωμένοι όταν πεθάνει το κατοικίδιο σας, ή να νιώθετε ότι ο θάνατος του ήταν ‘άδικος’,  ειδικά αν το ζώο είχε σοβαρή ασθένεια ή ενεπλάκη σε δυστύχημα. Αυτά τα συναισθήματα είναι μέρος της διαδικασίας που χρειάζεται για να συμβιβαστείτε με την απώλεια. 

Προσπαθήστε να μη νιώθετε ένοχοι

Προσπαθήστε να μην κατηγορείτε τον εαυτό σας για το θάνατο του κατοικίδιου σας. Αν του δώσατε φροντίδα και προσοχή όσο ζούσε και το παίρνατε στο κτηνίατρο όποτε ήταν άρρωστο, έχετε κάνει γι’ αυτό ότι μπορούσατε. Παράλληλα,     προσπαθήστε να μην κατηγορείτε άλλους ανθρώπους. Οι κτηνίατροι δεν μπορούν πάντοτε να σώζουν τη ζωή ενός ζώου. Αν το κατοικίδιο σας πέθανε λόγω δυστυχήματος, ίσως να μη μπορούσατε να κάνετε τίποτα  για να το προλάβετε αυτό.

Αν ‘κοιμίσουν’ το κατοικίδιο σας

Αν το κατοικίδιο σας είναι πολύ άρρωστο και δεν υπάρχει πιθανότητα να αναρρώσει, ο κτηνίατρος σας μπορεί να εισηγηθεί ότι πρέπει να το ‘κοιμίσουν’, ώστε ο θάνατος να είναι ευκολότερος και γαλήνιος. Μπορεί να είναι πολύ δύσκολο να πάρετε τέτοια απόφαση, αλλά είναι το ευγενικότερο πράγμα που μπορεί να κάνει  κάποιος για το ζώο του που υποφέρει. Μη φοβάστε να δείξετε μπροστά στον κτηνίατρο πόσο στενοχωρημένοι είσαστε. Ένας συμπονετικός κτηνίατρος θα καταλάβει τα συναισθήματα σας. 

Πότε να αποκτήσουμε  καινούριο κατοικίδιο

Αυτό είναι κάτι που μόνο εσείς μπορείτε να αποφασίσετε. Ακούστε τα δικά σας συναισθήματα. Μπορεί να νιώθετε ότι δεν μπορεί κανένα άλλο κατοικίδιο να πάρει τη θέση του παλιού σας κατοικίδιου. Αλλά, αν νιώθετε ότι ο χρόνος είναι ο κατάλληλος για να πάρετε ένα καινούριο κατοικίδιο, καλά θα κάνετε. Δώστε στον εαυτό σας χρόνο για να σκεφτείτε καλά αν θα πάρετε καινούριο ζώο.

Πώς να βοηθήσετε τα παιδιά

Ο θάνατος ενός κατοικίδιου συνήθως είναι η πρώτη εμπειρία του παιδιού όσον αφορά το θάνατο. Γι’ αυτό χειριστείτε το θέμα με προσοχή έχοντας υπόψη τα ακόλουθα:

·        Πέστε στα παιδιά την αλήθεια.

·        Να θυμάστε ότι είναι εντάξει για τα παιδιά σας να σας δουν στενoχωρημένους. Αυτό  μπορεί να τα ενθαρρύνει να εκφράζουν εύκολα τα συναισθήματα τους.

·        Μην αποφεύγετε να μιλάτε στα παιδιά για το κατοικίδιο, αλλά προσπαθήστε να επικεντρώνεστε στις καλές στιγμές.

·        Βοηθείστε τα παιδιά σας να κατανοήσουν ότι δεν φταίνε  αυτά για το θάνατο το κατοικίδιου σας.

·        Μη συζητάτε για να πάρετε καινούριο κατοικίδιο πολύ σύντομα. Το παιδί σας θα χρειαστεί χρόνο για να ξεπεράσει το θάνατο του παλιού κατοικίδιου.